3.21.2013

,,კოჰაბიტაცია“

   ჩემ  მიერ მოძიებულ სტატიაში საუბარია ბატონ ბიძინა ივანიშვილის დადებით  მხარეებზე.  ვფიქრობ,  ეს ადამიანი უდიდესი პიროვნებაა...  
       ...საქართველოში  გავრცელდა ხმა და ვიდეოკადრები, რომელშიც პრეზიდენტი ჩვენს უწმინდესსა და უნეტარეს ილია მეორეს ხელით ეხება, სწორედ რომ ბიძინასადმი პოზიციურად მიმხრობის გამო –– ეს დაუშვებელია!   ჩემი აზრით, ეს ყველაზე დიდი ცოდვაა,  რაც კი ქვეყანაზე არსებობს...  როგორც ვთქვი, არის  ამის დამამტკიცებელი ვიდეო კადრები...  
    ვიცი, რომ ბატონი ბიძინა ივანიშვილი ძალიან ეკლესიური გახლავთ.                           
        ასევე შემიძილია ვთქვა, რომ  ჩვენს პრემიერს საქართველოს აყვავებისა   და  ფეხზე დადგომისათვის მრავალი  კარგი საქმე აქვს გაკეთებული, რაც შემდგომში ხშირად არ გამოჩენილა.  როგორც ამბობენ,  საქართველოში ერთ–ერთი ულამაზესი ტაძრის,  სამების,  მშენებლობაში  დღევანდელმა პრემიერ–მინისტრმა  ძალიან დიდი   თანხა ჩადო.                 
           ჩვენ, ალბათ, ვხვდებით, რომ ბატონ ბიძინასა და უწმინდესსა და უნეტარეს ილია მეორეს ერთმანეთთან არაჩვეულებრივი ურთიერთობა აქვთ, და ეს  ასეც უნდა იყოს, რადგან ქვეყნის ეს  ორი მესაჭე  ბევრ საკითხზეა საზოგადოებასთან პასუხისმგებელი და ქვეყნის წინსვლას სწორედ მმართველთა  ,,კოჰაბიტაცია“ განაპირობებს,––ეს მათ შესანიშნავად იციან და ქვეყნის საკეთილდღეოდ ყველაფერს აკეთებენ...
            ჯერ კიდევ 2011 წელს უწმინდესი და უნეტარესი ამბობდა: „ჩვენ მოხარულები ვართ, რომ დღეს საპატრიარქოში მობრძანდა ბატონი ბიძინა ივანიშვილი. ჩვენ ვისაუბრეთ ბევრ საკითხზე და განსაკუთრებით, საქართველოს მომავალზე, საქართველოს დღევანდელ დღეზე.  და ვფიქრობ, რომ ყველაფერი კარგად იქნება“...    ასევე შემიძილია ვთქვა, რომ  ჩვენს პრემიერს საქართველოს აყვავებისა  და  ფეხზე დადგომისათვის მრავალი  კარგი საქმე აქვს გაკეთებული, რაც შემდგომში ხშირად არ გამოჩენილა.          
                     
            ილია II–ის დამსახურებად მიმაჩნია ისიც, რომ პრეზიდენტი და პრემიერი ერთ სუფრასთან ჩანან ამ სურათში:
 
             მოგეხსენებათ, რომ  პრემიერსა და საქართველოს პრეზიდენტს არც ისე კარგი ურთიერთობა აქვთ. თუმცა, ისიც ჩანს, რომ მათ არც ისე კონფლიქტური შეხვედრა  ჰქონდათ;  ისაუბრეს ქვეყნის პრობლემებზე. როგორი შედეგიც არ უნდა მოჰყოლოდა ამ ფაქტს, საუბარი მაინც  წინგადადგმულ ნაბიჯად მიმაჩნია და მე, როგორც საქართველოს მომავალს, მჯერა, რომ ჩემი ქვეყანა, მართლაც, გაბრწყინდება...  
                  
             მე  ჩემი აზრი დავაფიქსირე, ახლა კი თქვენ გისმენთ, ქართველებო!
       წერილის ავტორი: VIIკლასის მოსწავლე ანა ცხადაძე

No comments:

Post a Comment